Onstuimige HT - uit de kuip van Zuidwester
Nu is echt iedereen uit de winterslaap en heeft tijdens de onstuimige HT de kans gehad om weer 'in te slingeren' met elkaar. Derk Wilten van de Zuidwester (vh. LE58) heeft er een enthousiast verslag over geschreven.
Laten we er met elkaar weer een mooi zeilseizoen van maken, met "Op het water sportieve strijd, en op de kade veel gezelligheid".
De eerste mogelijkheid komt al snel, dus schrijf je daarom in voor de Markervuur op 14 en 15 juni vanuit Muiden, met de altijd gezellige kadeborrel in Volendam met Hollandse Nieuwe en Korenwijn.
Rien van der Post
___________________________________
Van Harlingen naar Terschelling en terug – was het maar zo simpel als het klinkt!
Zoals met veel dingen, zit de helft van het plezier in de voorbereiding – en daarin hadden wij echt geluk. De week vóór de HT-race mochten we niemand minder dan Henri Zuijdwijk aan boord verwelkomen: de opdrachtgever én eerste eigenaar van de Zuidwester. Samen met zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen een heerlijke dag.
Een dag om nooit te vergeten. Met 15 knopen wind over de hoge wal zeilden we van Enkhuizen naar Hoorn, met Henri aan het roer. Een glimlach van oor tot oor en zo trots als een pauw op “zijn” Zuidwester. Het was voor ons een enorme eer om deze fanatieke aken zeiler te leren kennen. Hij vertelde vol enthousiasme over de fijne details van het schip en zijn mooie verhalen over wedstrijden en tochten– het mocht best waaien voor hem, daar was hij niet snel van onder de indruk !
Zo zie je maar weer: de akenfamilie is écht uniek, zelfs zonder wedstrijd. Het was een prachtige en emotionele dag, voor hem én voor ons.
Alsof de weergoden ons gehoord hadden, kregen we vervolgens ook nog de kans om te laten zien dat de Zuidwester wel tegen een stootje kan. Na maandenzon en droogte beloofden de voorspellingen een pittige HT: veel wind uit een lastige hoek, met stevige golven bij het zeegat en dikke stroming.
De voorbereiding was er dan ook een van lichte spanning en elkaar een beetje opjutten. Op de terugweg woensdag middag van een beurs in Hamburg – toch wel wat gespannen – heb ik echt iedereen om advies gevraagd: de kampioen, de architect, de voorzitter, Kaatjes zeilvrienden en een hele batterij aan weerapps. De conclusie: safety first, meedoen is belangrijker dan winnen (serieus?), en Just Do It, geniet ervan en leer je boot weer een beetje beter kennen.
En dat deden we. Wekker om 06:00 uur, start om 07:40 – met 20 tot 25 knopen wind uit NW. 1 Rif, fok en kleine kluiver was de setting. Een pittig kruisrak langs de Pollendam, toenemende wind tot vlagen van 35 knopen, golven die binnenrolden bij de Meep, en dat alles met af en toe een stralende zon… Pffff, mooier en heroïscher wordt het niet. Zeker niet in ons jongensboek!
De 'Big Five' vochten voorop, met Daniëlle als winnaar van dag 1. Zelf hebben we daar weinig van gezien, want iedereen was op zijn eigen manier vooral bezig met overleven. Maar we hebben allemaal genoten van een fantastische zeildag hoorde we !
Rond 12h stonden we dus alweer met z’n allen aan de steiger voor de vroege borrel. Wim en Erik Pluimers kwamen even aan boord. Ze vonden het mooi dat we – ondanks wat twijfels de avond ervoor – tóch gewoon heel aangekomen waren. En wat voor dag het was! Elkaar helpen verbindt, dat bleek maar weer.
Na een goede lunch nog even een powernap, en toen lekker het eiland op. Mooie afsluiting van een dag om in te lijsten. Veel te lang in café Lieman maar het was het allemaal waard.
Dag 2
Iedereen was er op tijd bij en druk in de weer met de zeilvoering. Rifjes eruit, kluivers werden gewisseld, halfwinders klaargelegd – vol goede moed! Of misschien iets té enthousiast? De wind was iets afgenomen, maar er zaten nog flink wat venijnige buien tussen, compleet met nare vlagen.
Onze start? Tja… laten we zeggen: enthousiast. We hadden de stroom toch iets te optimistisch ingeschat. Resultaat: dachten zelf dat we een wereldstart hadden, maar uiteindelijk prijkten we met een DNS (of moest dat nou een OCS zijn?) op de uitslagenlijst. Geen sein gehoord of vlag gezien, dus daar moeten we toch nog even induiken dit weekend – wedstrijdreglement op het nachtkastje dus. Geen gladiooltjes voor ons deze keer.
Vlak na de start kwam de Maasvogel langs blazen – wat een snelheid! En ze maakten het af ook: prachtige eerste plek, mede dankzij strak getrainde halfwinder-manoeuvres. Petje af.
De terugtocht zelf? Gewoonweg schitterend. Champagne sailing! Regen, Zon, wind, strak water – al kwam bij sommigen de halfwinder toch niet uit de zak. Waren het de buien die de twijfel brachten? Of toch te lang bij Lieman blijven plakken? Hoe dan ook, het mocht de pret niet drukken.
En dan dat beeld... de VA’s vol tuig, jagend over de Waddenzee met bakken wind in de rug. Wat een spektakel. Na aankomst in Harlingen nog even de boot opgeruimd in de Noorderhaven, een afsluitend biertje gedaan en toen koers gezet richting IJsselmeer. Zaterdagochtend vroeg weer op weg naar huis en net op tijd voor de hockey van de kinderen. Het weekend kan beginnen.
It’s a wrap. Tot aan de Markervuur!
Derk Wilten / Zuidwester Team
